Hoe het kleine er toe doet!
Het verhaal van Seal (2019)

"Hallo mooie mensen!" Mijn naam is Seal Sylvester Jammeh, uit West Afrika: Gambia. Ik ben getrouwd met Rose en we hebben samen een zoon genaamd Ben. Als kind groeide ik op zonder ouders in onze hoofdstad; Banjul. Op m'n 25e was ik directeur van Youth For Christ Gambia. Lees verder over mijn ontmoeting met God en wat daaruit volgde.

Mijn kindertijd
Als kind groeide ik zonder ouders op in onze hoofdstad; Banjul. Mijn moeder stierf nog voor ik een jaar oud werd en mijn vader zag ik alleen in de vakanties. Mijn tante zorgde voor me. Door haar en vrienden kon ik naar school; eerst naar de basisschool, daarna naar het voortgezet en vervolg onderwijs. Dat is heel wat in Gambia!

Mijn land
Gambia is een klein en arm land. Een kleine 10% is christen. Ik besloot in mijn jonge jaren een tussenjaar te nemen en bij een organisatie vrijwilligerswerk te gaan doen. Er werd mij gevraagd Bijbelverhalen aan de kinderen te vertellen. Dat wilde ik wel! Maar… ik wilde het ook goed doen. Lezen dus!

Levensveranderend
Op een gegeven moment was ik het verhaal over Elia aan het lezen. Er gebeurde iets bijzonders, het leek of mijn geest naar boven ging en God ontmoette. Het heeft mijn leven totaal veranderd! Ik wist; voor God wil ik leven. Alles is van Hem en voor Hem. Hij mag mij gebruiken hoe Hij wil. En dat wil ik nog steeds!

Youth for Christ
Een paar jaar later vroeg een vriend mij of ik me ook voor Youth for Christ wilde inzetten. Ik werd vrijwilliger en was daarnaast health worker, om zo ook wat inkomen te krijgen. Ik werkte dag en nacht. De mensen van Youth for Christ zagen mijn drive. Toen de toenmalige directeur vertrok werd er mij gevraagd of ik de nieuwe directeur wilde worden. Ik was 25 jaar oud.

Happy
Ik ben echt blij met het werk van Youth for Christ. We zijn met veel jongeren in contact gekomen, praten met hen over God en het leven, begeleiden ze. We proberen te zorgen voor goed onderwijs voor iedereen. We delen spullen uit. Willen armen weer goede woonomstandigheden geven.

Mijn droom voor de aankomende jaren is dat Youth for Christ nog zelfstandiger gaat worden. We hebben meerdere scholen en daarmee een grote verantwoordelijkheid. Het is echt lastig om in alle financiën te kunnen voorzien. Vooral nu, in een tijd als deze, met alle gevolgen die COVID-19 achterliet en laat.

Livingstone
In 2012 kwam ik in contact met Livingstone. Ik was via Edward van Youth For Christ Nederland op hen gewezen. Ik moest wel geduld hebben. Mensen waren druk. Livingstone was druk. Maar ik hield vol. Ik wilde  vrijwilligers die konden helpen lesgeven. Ik wilde hulp, omdat we meer gebouwen nodig hadden voor onze scholen. Twee jaar later werd onze samenwerking een feit.

Mijn eerste team
Ik herinner me nog mijn eerste Livingstoneteam. Ik was te laat op de luchthaven. Reisleider Henk was erg bezorgd, leek in paniek te raken. Sindsdien probeer ik op tijd op de luchthaven te zijn. Ook weet ik nog dat dezelfde reisleider aardig geshockeerd was toen we met z’n allen gingen eten. Er was geen bestek en we aten uit één schaal. Deze reisleider en ik zijn nog steeds goede vrienden.

Leuke Nederlanders
Wat ik leuk vind aan de Nederlandse jongeren is dat zij warme mensen zijn. Heel open. Ze willen leren, vinden het boeiend om te horen hoe onze cultuur werkt en willen graag hun best doen om daarbij aan te sluiten. Ze wijzen niet snel iets af, dat vind ik fantastisch!

“Dutch teams have a very high AQ (addaptive ability quotient).”

Geloof & gezelligheid
Wat ik het mooiste vind aan het ontvangen van teams is dat je de kans hebt om ook wat van het geloof mee te geven. Dat is voor mij het allerbelangrijkste. Als een Nederlandse jongere vragen gaat stellen over het geloof dan kan ik wel een gat in de lucht springen. En natuurlijk kunnen we samen ook lachen. Ik denk terug aan Andree.  De kinderen van onze school die wisten niet hoe ze het hadden toen hij met houten schoenen ging rondlopen.

Dank
Dankjulliewel voor jullie waardevolle support! En alle teams die ik heb mogen ontvangen; dankjulliewel voor al jullie offers! Ik mis jullie en ik hoop jullie nog een keer te zien. En vergeet niet, jullie hebben bijgedragen aan positieve veranderingen die generaties doorgaan.

Tot slot
Als ik jou mag uitdagen, dan is het vooral om uit te stappen. Elke stapje telt. Of het nu is dat jij bidt voor een team, of zorgt voor financiën zodat een team deze kant op kan komen. Of iets anders doet. Elke contributie aan iets moois telt. En zal ons een betere wereld geven!

“Alles wat je doet, hoe klein ook maakt een verschil!”